Sjpreuk: Neet skore, aajhore
Adjudante: Ricardo Wassenberg, Raoul van Cruchten, Robbie Görts
Vors: Erik Obstals
Ich weit ‘t nog good, det mement det de tillefoon op mien werk ging. Aan de angere kantj van de lien emes van de Prinskeuzekemissie van de Katers mit de vraog of ich Prins zól wille waere in Neel. Mien eerste rejaksie waas, “sorrie, mit waem??”
Ich haaj netuurlik alles waal geheurd mer ich mós ’t efkes laote bezinke. In eerste insjtansie zag ich det ich d’r efkes euver wól naodinke, mer toen ich de haok oppe tillefoon lag begós ’t al te kriebele. Toen bleek det Joyce ’t ouch helemaol geweldig vónj, heel det kriebele toet op de daag van vandaag neet meer op.
Op 23 desember 1976 bön ich gebaore oppe Bernhardlaan 47 in de Sjinderskoel. Mien ajers Frans en Mia dachte det d’r nege jaor nao de gebaorte van mien zus Sonja geine kleine meer zól kómme, mer inins waas ich dao. Volges mich vónj Sonja ’t mer nieks, mer ’t is sjnel aan mich gewind geraak.
Bie de zösters van Don Bosco höb ich oppe kresj gezaete, daonao waas de sjtap nao de kleutersjool van “De Sjakel”, ein deur wiejer dus, ein logiese keus. Dao höb ich ouch de basissjool doorloupe. Sómmige lerare zal ich noojts vergaete, de sjtrenge mevrou Verheggen, de grappige meneer Hendriks en netuurlik ’t opperhoof, meneer Wijnands.
Mien ganse jeug waas ich alzelaeve te vinje op ’t voetbalveldje veur ós hoes aan de Bernhardlaan. (Det veldje haet al minnige eerste elftal-sjpeler van Victoria opgeleverd). Raege of geine raege, Dennie waas altied aan ’t voetballe, det haet get autoantennes en deuke gekos. ’t Wasmesjien haaj ’t ekstra zjwaor door alle sjliek. Daoróm höbbe pap en mam mich mer gouw bie de voetbalklup gedaon. Bie Victoria höb ich de ganse jeug doorloupe.
In groep 8 van de basissjool (ich zoot al ein aantal jaore in de jeugraod van Ellef) waerde ich Jeugprins van de Katers mit es liefsjpreuk:
Met Dennie es Prins van de Katers, sjlaon veer dees daag gein flaters
De Prinsemöts ligk nog heel greuts in de kas.
Vanoet de Sjakel bön ich nao de “rieks”gegange, mer dao haaj ich ’t nao ein jäörke waal gezeen, ich waas teväöl bezig mit voetballe. Toen bön ich ’t mer ins gaon perbere op ’t Ekenomies Lyceum aan de Breije Waeg. Dao had ich miene dreij gevónje en det leep allemaol vrie gemekkelik. Toet op ein gegaeve mement VVV aan de deur kwaam; ich móch dao gaon voetballe. Miene druim kwaam oet, de sjool ging achteroet.
Nao ein paar jaor op en neer te höbbe gereis mós ich helaas sjtoppe bie VVV en toen höb ich de draod weer opgepak bie Victoria. Naeve ’t voetballe zoot ich ouch ins gaer aan de sjaatsviever of aan de Maas te vèsse, döks daag achterein.
Óngertösse ware veer verhoes nao de euverkantj van ’t voetbalveldje, de Beatrixlaan, in ’t ajershoes van de Neelder voetballegende Teun Smeets. Ich móch zellefs in zien aaj sjlaopkamer sjlaope.
Nao ein aantal baantjes bön ich gaon werke bie kefee ‘t Kelderke op ’t sjtasieplein. Nao ein paar sjoon jaore höb ich dao Joyce lere kinne, het waas in det jaor Wienkeunigin bie de Veldjmuus.
Al gauw waas ich d’rachter det Joyce de ware veur mich waas en höb ein baan mit regelmaotige wirktieje gezóch. Det waas ouch neudig ómdet miene pap erg krank waas. De zjwartste daag oet mien laeve is 5 september 2002 toen miene grootste vrundj, supporter en veural ouch miene pap, nao ein lange tied krank te zeen gewaes, kwaam te sjterve.
Joyce waas in dae tied mien grootste sjteun en dao bön häör erg dankbaar veur.
Óngertösse haaj ich Victoria verruuld veur Swift ’31 óm hoger te kinne voetballe, maar Swift ging fuseren mit Victoria, dus kwaam ich weer truuk bie mien klupke oet Neel mit de nuje naam SVC 2000. Tössetieds höb ich nog twee jaor in Pey gesjpeeld bie Rios ’31, maar toen Ben Bergs en Maurice (de Voes) ’t traenersjap euvername bie SVC 2000 waas ich weer sjnel in Neel truuk.
Joyce en ich haje inmiddels grote planne en begónne in 2005 aan de oetveuring. Veer kochte ein hoes in Neel op de Sjout Offermansjtraot, en de volgende grote sjtap waerde ós trouwfees. Op 27 mei 2006 waas de grote daag wie veer ós ’t jao-waord höbbe gegaeve. Mit ein geweldig knalfees höbbe veer det gevierd in de Velderie. Nao deze daag begós ’t al sjnel te kriebele bie ós twee, veer wólle heel gaer ein kiendje.
En noe zit ich dit te sjrieve, en Joyce is ruum halverwaege de zjwangersjap en róndj 27 meert is ’t oetgeteld.
Mer eers sjteit nog de vastelaovend veur de deur, mit mich es veurgenger, Prins van de Katers, nog sjteeds óngeluifelik.
Same mit mien adjudante Raoul, Ricardo en Robbie gaon veer d’r veur zorge det ’t eine ónvergaetelikke vastelaovend zal waere.
En ómdet ich de bal ein tiedje laot ligke, gaon ich die drie daag door gans Neel toere ónger miene liefsjpreuk
Neet skore, Aajhore